Ok

En poursuivant votre navigation sur ce site, vous acceptez l'utilisation de cookies. Ces derniers assurent le bon fonctionnement de nos services. En savoir plus.

lundi, 29 novembre 2010

Rede aan het graf van Louis Gueuning (06/11/2010)

Rede aan het graf van Louis Gueuning (06/11/2010)

Ex: http://www.kasper-gent.org/

Beste vrienden,

Vandaag zijn we hier in Henegouwen samen gekomen om Louis Gueuning te herdenken. Louis Gueuning, hij die de leer van het Verdinaso trouw bleef tot aan zijn dood. Hij die tijdens de Tweede Wereldoorlog trouw bleef aan zijn eigen volk. Hij die blijvend gestreden heeft voor een hereniging van alle Nederlanden.

Vandaag beste vrienden, herdenken wij Louis Gueuning. En misschien vind u het wel raar dat deze toespraak gehouden wordt namens KASPER, een recent gestichte studentenvereniging waarvan de leden zelfs nog niet geboren waren toen Louis Gueuning zijn ziel gescheiden werd van zijn lichaam.

Wel beste vrienden, dit is inderdaad niet de normale gang van zaken. Wij stellen vandaag vast dat twee tot drie generaties verloren zijn gegaan in een seculariserende, liberale, materialistische en democratische tijdsgeest. In de voorbije decennia hebben deze volksverscheurende krachten ons aloude Nederlandse volk door elkaar geschud, in de hoop een nieuwe orde te kunnen stichten waar alles beter zou worden. Helaas was dit een fabeltje. Mede onder druk van de Koude Oorlog werden de Nederlanden in een demo-liberale chaos gedrukt die vandaag de dag resulteert in complete wanorde.

Het is in deze wanorde dat de jeugd van vandaag haar tradities, haar volk, haar Nederlandse en Europese eigenheid terug tracht te vinden. Een nieuwe generatie, geboren na het einde van de Koude Oorlog en bijhorende demo-liberaals keurslijf, staat op. Wij stellen vast dat vele sociale proefprojecten uit de naoorlogse periode gefaald hebben. Democratisering van het onderwijs, multiculturaliteit, Vaticanum II, privatisering, globalisering, … en ga zo maar door. Ons volk gelooft niet meer en kent zijn geloof niet meer. Ons volk kreunt onder volksvreemde multiculturaliteit. Ons volk leest niet meer. Onze scholen leren niets meer. Onze Leiders zijn volksvreemd geworden. Onze Leiders leiden ons niet meer. Onze Koningshuizen zijn marionetten geworden van de partijpolitieke elite. Ons volk zingt niet meer. Ons volk is doofstom geworden voor hun eigen cultuur en tradities.

In deze toestand van wanorde stellen wij als jeugd vast dat onze generatie smacht naar een nieuwe tijd, een nieuwe orde. Onze jeugd denkt graag nostalgisch terug aan een tijd waar volk en orde nog samen gingen, een tijd die wij helaas nooit gekend hebben. Het is in deze geest dat de ideeën van grote personen zoals Louis Gueuning ons een frisse, en vaak zelfs actuele, invalshoek bieden. Een invalshoek die wij dienen te gebruiken om vertrekkende vanuit de bestaande wanorde een nieuwe orde op te bouwen, een nieuwe orde die de toekomst van ons Dietse volk kan verzekeren.

Zo stichtte Louis Gueuning het Albrecht- en Isabellecollege, een eliteschool waarvan hij directeur werd. Vandaag zien we eens te meer waarom elitescholen nodig zijn. Er zijn allesvernietigende krachten aan het werk, waarbij zogenaamde vaardigheden boven kennis worden geplaatst. Waarbij de jeugd zijn Cathechismus niet meer kent. Waarbij de jeugd zijn volkslied niet meer kent. Waarbij de jeugd de hiërarchische verhouding met zijn leerkracht niet langer aanvaard. Waarbij de jeugd zijn klassieke filosofie niet meer kent. Waarbij tucht, orde en discipline vervangen worden door anarchie en wanorde.
Het idee van een eliteschool vormt een noodzakelijke uitweg willen wij de toekomstige generaties een schoolse opvoeding geven die hen toestaat een groot en groots Nederlands volk te vormen.

Ook plaatste Louis Gueuning het begrip personalisme sterk naar voor. In deze visie zijn individu en gemeenschap niet tegengesteld aan elkaar, maar wederzijds versterkend. Ze werken samen ter verwezenlijking van hogere waarden, zoals waarheid, goedheid, schoonheid, het absolute. Waarden die de liberale maatschappij als ouderwets omschrijft, maar die meer dan noodzakelijk zijn om ons volk te verheffen.

Het personalisme vormt de gulden middenweg tussen individualisme en collectivisme, twee methodes die de laatste decennia veelvuldig beproefd zijn en die hun ondeugd langzamerhand bewezen hebben. Hier, in onze Nederlanden, groeit onze jeugd vandaag op in een alsmaar individualistischer wordende maatschappij. De personalistische ideeën van Louis Gueuning vormen een wondermooie uitweg uit deze crisis.

Ook het begrip roeping stond centraal in het denken van Louis Gueuning. Iedere mens heeft een unieke roeping in zijn leven en in de maatschappij, die hij zo goed mogelijk moet invullen. Op deze manier is de maatschappij voedingsbodem voor én resultante van zichzelf ontplooiende individuen. Een waarlijk vrij mens dient zich namelijk te ontdoen van alle individualisme en liberalisme, een waarlijk vrij mens stelt zijn eigen ontplooiing ten dienst van het volk. De wanorde van vandaag tracht de volkse ontplooiing te vernietigen en stelt op een individualistische wijze enkel de eigen ontplooiing voorop, vaak enkel en alleen ten dienst van materiële waarden. Ook hier moeten wij als jeugd tegen strijden. Ook hier biedt het denken van Louis Gueuning een zeer waardevol aanknopingspunt.

Verder is er ook nog de staatsvisie. Ons Dietse volk wordt verscheurd door broedertwist en schande, aangedreven door partijpolitieke idiotismen en foutieve volksbegrippen. Hiertegenover staat de Heel-Nederlandse gedachte, een gedachte die ook centraal stond in het denken van Louis Gueuning. Alle historische Nederlanden verenigen, een machtige en stromende gouden delta te midden van Europa vormen, ook dit is een uitdaging waar de generaties van morgen voor staan.

 

Onze generatie staat klaar om de erfenis van Louis Gueuning op te nemen. Onze jeugd dient op te staan en in staat te zijn om op de wanordelijke demo-liberale puinhoop van vandaag de nieuwe Nederlanden van morgen te stichten. Wij dienen niet te wanhopen beste vrienden, maar hoopvol naar de toekomst te kijken. Zo zien wij dat onze jeugd zijn traditionele Rooms-Katholieke geloof weer aan het terugvinden is. Zo zien wij dat onze jeugd weer grootse staatskundige gedachten durft te verkondigen. Zo zien wij dat onze jeugd het materialisme van zich tracht af te werpen. Wij zien dat onze jeugd terug durft op te komen voor het solidarisme en personalisme als alternatief voor het kapitalisme en het individualisme. Wij zien dat onze jeugd de destructieve partijpolitieke geest  van zich af wil werpen en waarlijk vrij wil worden. De weg is nog lang, maar moge de geest van Louis Gueuning leven, groeien en bloeien!

Geschreven en uitgesproken door Thomas B. , Vice-Praeses KASPER 2009-2011, aan het graf van Louis Gueuning te Mainvault (Aat), 6 november 2010.

00:16 Publié dans Belgicana | Lien permanent | Commentaires (0) | Tags : belgicana, belgique, flandre, wallonie, louis gueuning | |  del.icio.us | | Digg! Digg |  Facebook

Les commentaires sont fermés.