Ok

En poursuivant votre navigation sur ce site, vous acceptez l'utilisation de cookies. Ces derniers assurent le bon fonctionnement de nos services. En savoir plus.

dimanche, 29 janvier 2017

UNDERSTANDING THE LEFT'S WEAPONIZATION OF CATEGORIES

660.jpg

UNDERSTANDING THE LEFT'S WEAPONIZATION OF CATEGORIES


Ex: http://alternative-right.blogspot.com
 
The greatest humiliations are to be outwitted by morons and shamed by scumbags, but that is exactly what keeps on happening to Conservatives whenever they run into the Left.
 
Based on what they espouse, the Left are clearly the lowest of the low. They freely believe in any number of ostensibly absurd and immoral ideas, but they nevertheless manage to run rings round their Conservative opponents, using a formula that should be relatively easy to understand and counter, but which Conservatives fail to do.

The way that the Left gulls Conservatives is as follows. They take two categories that are central to human identity, and which were formerly taken for granted, namely gender and race, and apply them to the social, moral, and cultural realms.
 
There is nothing inherently wrong with this, but it requires a lot of complexity and subtlety, and calls for a case-by-case analytical approach using data and context. But, instead of doing that, the Left takes advantage of the fact that most people experience these categories on the individual level as identitarian absolutes. This allows the Left to give them a simple on/off moral character, a process that is facilitated by invoking the negative/positive dichotomy and turning them into simple moral negatives. The process is complete when the "-ist" suffix is added, marking them as somehow "sinister."
 
This is how the Left distorts things. Race and sex—extended from the individual to the social, moral, and cultural levels—should be categories of multifarious interpretation but the Left magically transforms them into crude moral simplicites with a prepackaged verdict. Categories that could have been applied productively to a wide range of issues, are thus reduced to mere "racism" and "sexism"—fixed, over-emotionalized states that either exist or don't in the same way that murder or pregnancy is or isn't.
 
But, even in its negative form, as a weaponized tool of the Left, Racism, given its polymorphous application, continually resists its oversimplification as a crude moral tool. It has many degrees that range from extremely harmful ethnomasochism all the way through to psychopathic and self-harming hatred of the Other, via a number of beneficial and even mutually beneficial states in between. This is something that the Left has to work constantly to stop us seeing.
 
The various degrees of Racism and Sexism can be likened to the three bowls of porridge in the children's story "Goldilocks and the Three Bears": One is too hot, one too cold, and one just right. What the Left has done however is to convince "Goldilocks" that all the bowls of porridge are scalding hot, and thus scared her away from ever going anywhere near porridge. In the same way, the Left manages to convince Conservatives that racism and sexism are "always too hot," even when there are clearly examples of them being "just right."
 
From a debate over whether something is harmful or beneficial in a specific situation, or about what groups benefit and to what degree, we have moved into an inquisition and an assertion of evil. In short, a medievalist approach has prevailed. This suits the regressive nature of the Left.
 
When the Left decides to attack something, you will often see stories that start with headlines or intros asking the question whether such-and-such a thing/person is "racist" or "sexist," or,  if the Left is soft-peddling for some reason, "symbolic of our racist/sexist  past," etc. 
 
This simplification and weaponization of categories gives the Left an enormous advantage over their opponents, because, almost everything human touches on gender or race in some way, and involves inequalities. Thus anything can be spun as "racist" or "sexist"—and therefore deeply negative—in order to suit whatever agenda the Left wishes to run with that day.
 
Once the Left is able to point to something that indicates any kind of inequality of outcome and connect it to race or gender, it is essentially game over. Conservatives have little option but to pack their knapsacks and resume their endless trudge backwards.
 
The way that this can be fought is to simply reject the Left's relentless imposition of moral simplicity and absolutism on categories that are complex, contextual, and gradated, and which include beneficial as well as detrimental aspects.

To defeat the Left we must recognize that there are in fact good forms of "racism" and "sexism," as well as bad ones, plus many gradations, none of them necessarily evil. The goal of political and philosophical debate should then be to identify where the good lies and which groups benefit and to what degree, and to slot this into a framework of the greater good.
 
A version of this article was previously published at Counter-Currents

Connected Article:

Racism and Sexism Viewed as Aristotelian Virtues

11:43 Publié dans Définitions, Philosophie | Lien permanent | Commentaires (0) | Tags : alt-right, gauche, philosophie, définition | |  del.icio.us | | Digg! Digg |  Facebook

dimanche, 19 juin 2016

De opkomst van alt-rechts

De opkomst van alt-rechts

Ex: http://www.erkenbrand.nl

costume-romaine-f9.jpgHet oude rechts heeft de slag om de samenleving verloren. Het is zo volledig door links verdreven dat tegenwoordig bijna iedereen, bewust of onbewust, meegaat in het linkse dogma van de gelijkheid. En dan meer en meer de gelijkheid van uitkomsten. Ieder verschil in macht en middelen wordt door de bien pensants als een ondraaglijk gevolg van onderdrukking gezien. En de grote boeman, de rechtgeaarde blanke man, heeft de plicht zijn “privileges” te onderkennen en zijn thuisland te delen met de onuitputtelijke stroom zielige bruine mensen van over de hele wereld. Zo doet hij boete voor de zondes en successen van zijn voorvaderen tot hij opgaat in de grote smeltkroes.

Veel van dit “progressieve” denken wordt uitgewerkt op Amerikaanse universiteiten, in bloedserieuze richtingen als gender studies, en gefinancierd door het grote geld. Groepen klagende minderheden en paarsharige feministen uit welgestelde families schreeuwen als giftige sneeuwvlokjes ieder tegengeluid weg en eisen dat hun hele campus een safe space wordt waar ze niet ge-triggered kunnen worden. De overheid, media en grote bedrijven zijn op hun hand en houden zich koste wat kost aan het Narrative, het grote Verhaal van Onderdrukking en Ongelijkheid. De rest van het Westen neemt de hele retoriek letterlijk over – vandaar dat in Nederland bijvoorbeeld het woord blank steeds vaker door wit wordt vervangen.

Maar het zijn ook de Verenigde Staten waar de laatste jaren een nieuwe, onverschrokken vorm van rechts is verrezen: de alt-right, kort voor alternative right.
 
Dit alt-rechts, om het gelijk maar te vertalen, is een losse, maar doelgerichte vereniging van onder meer (blank) nationalisme, traditionalisme, (paleo)conservatisme en identitarisme onder één vlag. Een wezenlijk kenmerk is de volledige minachting en verwerping van de gevestigde orde, wiens globalistische progressivisme wordt begrepen als onversneden anti-blank. Zonder blikken of blozen streeft alt-rechts naar het vervangen van deze orde en behartigt het de eigen etnische belangen: het veiligstellen van een toekomst voor Westerse, blanke beschaving en volken in eigen, homogene landen. Hierover wordt niet onderhandeld. Ander speerpunten zijn rasrealisme en traditionele samenlevingsvormen, maar ook flinke kritiek op de sociaal-culturele activiteiten, overmatige invloed en vriendjespolitiek van joden in het Westen.

Hoewel alt-rechts al enkele jaren bestaat is het pas sinds vorig jaar (eind 2015) doorgebroken. Een belangrijke katalysator is de presidentiële kandidatuur van Donald Trump, die als een sloopbal onbekommerd linkse taboes doorbreekt en de zorgen van blanke Amerikanen bespreekbaar maakt. Trump is voor deze beweging echter niet een idool of verlosser, maar een middel: de man die slechts de deur opent naar het herstel van Westerse, blanke beschaving en volken.

De doorbraak van alt-rechts zal echter vooral komen doordat de werkelijkheid steeds moeilijker te ontkennen wordt. Door de rap opeenvolgende gebeurtenissen en ontwikkelingen in de wereld, zoals de groeiende multiculturele “verrijking” en de migranteninvasie in Europa, ontwaken mensen bij bosjes uit de “progressieve”, linkse droom. Ze hebben zoals dat heet de rode pil geslikt, een verwijzing naar de film The Matrix. “Welcome to the real world.”
 

grec8b7d2458e756f3bfb0f48d3.jpg


De kracht van alt-rechts ligt in zijn sarrende, grappende houding en handelwijze – niet zuur en pessimistisch, maar juist genietend van de strijd. In tegenstelling tot “fatsoenlijk” rechts weigert het te spelen volgens de spelregels van links en heeft het een immuniteit opgebouwd tegen diens holle retoriek. Het is vooral actief op internet, in het bijzonder op Twitter en Facebook, waar het ontwaakte mensen opvangt en iedereen die de missie in de weg staat genadeloos hoont en bevecht, onder meer met treffende, provocerende memes. Hierin is de groene kikker Pepe vaak de ster.

Het zijn niet alleen uitgesproken “progressieven” die het bij alt-rechtse acties moeten ontgelden. De eerste doelwitten waren en zijn juist de zelfverklaarde “conservatieven” die niets weten te conserveren en vandaag de dag nauwelijks meer van de “progressieven” te onderscheiden zijn. Overal worden ze door alt-rechts opgejaagd en belachelijk gemaakt, steevast met de spotnaam cuckservative. Het woord cuck is kort voor cuckold en verwijst naar een bedrogen echtgenoot die andermans kinderen opvoedt: koekoeksjongen. De vergelijking wordt zo gemaakt met de grote, zelfverslaande ontvankelijkheid die dergelijke “conservatieven” hebben voor niet-Westerse immigratie, “kleurenblindheid” en abstracte, universele waarden.

Een van de grondleggers en bekendste gezichten van de alt-rechtse beweging is Richard B. Spencer, een representatieve intellectueel van eind dertig. Hij is naast voorzitter van het National Policy Institute ook de oprichter en eindredacteur van Radix Journal. Andere vlaggenschepen zijn Counter-Currents van Greg Johnson en de schalkse website The Right Stuff. Maar de leukste manier om kennis te maken met alt-rechts zijn misschien wel de speelse en slimme videocommentaren van YouTuber RamZPaul.

Alt-rechts trekt zich zoals gezegd weinig aan van de retoriek en de hopeloos gekleurde journalistiek van de gevestigde orde. Het groeit razendsnel, in het hele Westen, en is meer en meer ook buiten het web actief aan het netwerken. Als er één beweging is die de kracht heeft om als tegencultuur de hegemonie van links te doorbreken en de belegerde Westerse, blanke beschaving en volken werkelijk te steunen, dan is het deze wel.

*   *   *
 

Anthony_Bays_Hohenemser_Festtafel_1578.jpg

Thema-avonden

Elke maand organiseert Erkenbrand een thema-avond waar schrijvers en lezers van Erkenbrand elkaar kunnen ontmoeten. We streven naar een discussie op niveau en naar gezelligheid. In het menu vind je het onderdeel "Thema-avonden", waar je  informatie kunt vinden over de komende bijeenkomst. Je kunt je aanmelden via het contactformulier in de rechter kolom, of door een berichtje naar onderstaand E-mailadres. De toegang is gratis.

erkenbrand@protonmail.com