« "Ramon" de Dominique Fernandez | Page d'accueil | Renoncement : aliénation, servitude et tyrannie »
dimanche, 26 avril 2009
Nog eens 60 jaar NAVO?
Nog eens 60 jaar NAVO?
Ex: http://www.nationalisme.info/
Op 4 april vierde de NAVO haar 60ste verjaardag, onmiddellijk gevolgd door grote stadsrellen in Straatsburg. Nu was de NAVO al vanaf haar oprichting de oorzaak voor vele (anti-) betogingen maar nu kunnen we ons echt wel eens de vraag gaan stellen wat het nut van deze Koude Oorlogsorganisatie nog is.
De NAVO (Noord Atlantische Verdrag Organisatie opgericht op 4 april 1949 te Washington) is zoals iedereen wel weet opgericht met de bedoeling de “vrije” wereld te beschermen tegen het rode communistische gevaar. Dit kwam dan eigenlijk neer op de verdediging van West-Europa tegen het qua mankracht superieure Rode Sovjet leger. De Europese legers alleen waren niet in staat om het Sovjetleger te weerstaan en de Verenigde Staten van Amerika, na de Tweede Wereldoorlog de nieuwe supermacht, waren maar al te bereid hierin te voorzien. Dit had natuurlijk tot onmiddellijk gevolg dat de NAVO eigenlijk een verlengstuk van het Amerikaanse leger werd en Europa een politiek vazal van de Verenigde Staten. Aangezien de bescherming van West-Europa (en dus de invloedszone van de VS) tegen het communisme het enige doel was werden ook landen als Turkije tot de NAVO toegelaten (1). De Koude Oorlog was dan ook een strijd van ideologieën en niet van culturen, zoals de meeste conflicten van vandaag de dag. Er zijn dan ook nooit buitenlandse operaties onder de naam van de NAVO uitgevoerd tijdens de Koude Oorlog. De Koreaanse oorlog was onder de vlag van de VN, Vietnam was een oorlog van de Amerikanen met Australische en Filippijnse bondgenoten en alle koloniale oorlogen werden enkel door de betrokken landen uitgevochten (vb. de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog enkel door Frankrijk). Zelfs bij de Golfoorlog (bevrijding van Koeweit) was geen sprake van de NAVO. De NAVO beperkte haar activiteiten toen slechts tot het beschermen van de grens van Turkije dat een directe grens heeft met Irak. Heel de Koude Oorlog lang bleef de NAVO dus in Europa om de Sovjetinvasie af te wachten (2).
Op 4 april vierde de NAVO haar 60ste verjaardag, onmiddellijk gevolgd door grote stadsrellen in Straatsburg. Nu was de NAVO al vanaf haar oprichting de oorzaak voor vele (anti-) betogingen maar nu kunnen we ons echt wel eens de vraag gaan stellen wat het nut van deze Koude Oorlogsorganisatie nog is.
De NAVO (Noord Atlantische Verdrag Organisatie opgericht op 4 april 1949 te Washington) is zoals iedereen wel weet opgericht met de bedoeling de “vrije” wereld te beschermen tegen het rode communistische gevaar. Dit kwam dan eigenlijk neer op de verdediging van West-Europa tegen het qua mankracht superieure Rode Sovjet leger. De Europese legers alleen waren niet in staat om het Sovjetleger te weerstaan en de Verenigde Staten van Amerika, na de Tweede Wereldoorlog de nieuwe supermacht, waren maar al te bereid hierin te voorzien. Dit had natuurlijk tot onmiddellijk gevolg dat de NAVO eigenlijk een verlengstuk van het Amerikaanse leger werd en Europa een politiek vazal van de Verenigde Staten. Aangezien de bescherming van West-Europa (en dus de invloedszone van de VS) tegen het communisme het enige doel was werden ook landen als Turkije tot de NAVO toegelaten (1). De Koude Oorlog was dan ook een strijd van ideologieën en niet van culturen, zoals de meeste conflicten van vandaag de dag. Er zijn dan ook nooit buitenlandse operaties onder de naam van de NAVO uitgevoerd tijdens de Koude Oorlog. De Koreaanse oorlog was onder de vlag van de VN, Vietnam was een oorlog van de Amerikanen met Australische en Filippijnse bondgenoten en alle koloniale oorlogen werden enkel door de betrokken landen uitgevochten (vb. de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog enkel door Frankrijk). Zelfs bij de Golfoorlog (bevrijding van Koeweit) was geen sprake van de NAVO. De NAVO beperkte haar activiteiten toen slechts tot het beschermen van de grens van Turkije dat een directe grens heeft met Irak. Heel de Koude Oorlog lang bleef de NAVO dus in Europa om de Sovjetinvasie af te wachten (2).
De NAVO na de val van het communisme
Na de val van de muur (en vlak erna van het communisme) viel de natuurlijke vijand van de NAVO weg en viel de organisatie een paar jaar lang in een zwart gat. Jarenlang bleef de NAVO gewoon niets doen, zo kwam ze niet tussen beide in Rwanda of Somalië (beiden een VN-operatie). Er woedde binnen de NAVO dan ook een constante discussie over het doel van de organisatie, dat trouwens vandaag nog altijd niet is gevonden. Desondanks is de NAVO sinds de Balkanoorlog een prominentere rol beginnen spelen binnen het Europese continent. In Joegoslavië was immers een burgeroorlog uitgebroken tussen de katholieke Kroaten, de orthodoxe Serviërs en een moslimminderheid (3) (1993). In deze kleine “clash of civilisations” voelde de VN zich terug geroepen om tussenbeide te komen. De NAVO op zich was niet de vlaggendrager van deze operatie maar leverde toch alle troepen voor de VN-operatie. Alle landen van NAVO, inclusief België, leverden hun bijdrage aan de blauwhelmenstrijdmacht. Toch kon de VN met haar blauwhelmen (die nergens tussenbeide mochten komen net als in Rwanda) het geweld niet stoppen. Aangezien de blauwhelmen niet mochten vuren tenzij uit zelfverdediging konden de strijdende partijen gewoon rustig hun gangetje gaan, vaak onder het oog van de machteloze blauwhelmen. Na de relatieve stabilisering van het conflict zag de VN in dat er iets moest veranderen en vroeg de NAVO om hulp. De NAVO nam het commando over van de soldaten die toch al uit haar lidstaten kwamen en kon nu wel ingrijpen daar zij een totaal ander mandaat had dan de oude blauwhelmen. Vanaf nu mocht wel het vuur geopend worden en werd de vrede gewapend opgedrongen door de NAVO. Daar waar de VN vroeger aan “peace keeping” deed, doet de NAVO nu aan “peace enforcement”. Met de overgang van vlag steeg ook terug de macht van de VS inzake het conflict. Deze inmenging resulteerde in de oprichting van de staat Bosnië, dit overigens zeer tegen de zin van de Europese staten. Desalniettemin drukte president Clinton zijn wil door. Europa zat nu met een staat zonder bestaansrecht, zonder geschiedenis en zonder volk. Er was een moslimstaat in Europa gecreëerd met gebieden die eigenlijk enkel aan Kroatië of aan Servië toekwamen. De NAVO zorgde er (en zorgt er nog steeds) gewapenderhand voor dat het Bosnisch moslimregime als minderheid aan de macht blijft over een meerderheid van Kroaten en Serviërs (4). Bosnië was dus een keerpunt voor de NAVO, voor het eerste had ze immers een operatie uitgevoerd.
De NAVO in Kosovo
Na het “succes” van haar eerste operatie voerde ze in Kosovo (1999) voor het eerst een operatie geheel zelfstandig uit. Om de “volkerenmoord” van de Serviërs tegen de “onschuldige “ Kosovaarse Albanezen te stoppen besloot ze om Servië terug naar het stenen tijdperk te bombarderen. De bombardementen die de hele wegeninfrastructuur, elektriciteitsnet en industrie van Servië vernietigde en tienduizenden doden eiste werd gevolgd door een grondinvasie van Kosovo. Sindsdien zijn de vele Serviërs in Kosovo onbeschermd tegen de moordende terreurbendes van het Albanese UCK die nu officieel ingelijfd zijn in de Kosovaarse politie. Erger nog misschien is dat Servië met Kosovo zijn eigen geboortegrond verloren is. Kosovo is in de hele geschiedenis immers altijd Servisch geweest. In 1389 hebben de Serviërs onder leiding van hun tsaar Lazar de beslissende slag om Kosovo verloren tegen de Turken en zo hun vrijheid voor enkele eeuwen verloren. Kosovo is dan ook heilige grond voor de Serviërs net zoals de Groeningenkouter in Kortrijk dat voor ons is. Sinds de onafhankelijkheid van Kosovo staat de NAVO weer garant voor de veiligheid van een tweede moslimstaat in Europa. De stille genocide op de autochtone Serviërs word ondertussen doodgezwegen.
De NAVO in Afghanistan
Tot hiertoe was de NAVO slechts actief geweest op Europese grond, maar sinds de “oorlog tegen het terrorisme” heeft ze een excuus gevonden om ook buiten Europa haar wil, eigenlijk die van Amerika, op te leggen. Na de aanslagen op de WTC-torens en het Pentagon zouden de VS de schuldigen te pakken krijgen. Een inval in Afghanistan was het gevolg met doel Osama Bin Laden en de Taliban met hun trainingskampen uit het land te verdrijven. Sindsdien zitten de VS, net als in Irak, in een onwinbare oorlog gewikkeld. Voor een NAVO-operatie in Irak was, terecht, nog teveel weerstand van een steeds zelfbewuster wordend Europa, maar voor een operatie in Afghanistan liet Europa zich toch weer de wil van de Amerikanen opdringen. Met de verkiezing van hun “held” Obama staan alle Europese landen in een rij zich te verdringen met beloftes versterking te sturen naar Afghanistan na zijn oproep daartoe. Weer maar eens liet Europa zich voor de kar van de VS spannen. Want waarom zitten Europese soldaten in Afghanistan hun leven te geven? Geen mens kan daar immers een zinnig antwoord op geven.
Van de Taliban en diens trainingskampen ging geen gevaar uit voor Europa, de 11 september-aanslagen zijn immers uitgevoerd door terroristen die hun opleiding in Europa zelf hebben gekregen! Afghanistan heeft ook geen geopolitiek belang voor Europa, ook geen economisch, het is een van de armste landen in de wereld! Hoewel, misschien op de drugstrafiek na, Afghanistan is immers ’s werelds grootste opiumproducent. Maar om dat te bestrijden zijn er andere middelen dan er tienduizenden soldaten heen te sturen. De VS heeft toch ook nog geen invasie in Colombia gedaan enkel voor de drugstrafiek te stoppen! Om Afghanistan te bevrijden en democratisch bestuur te geven? Neen, om zo’n reden is nog nooit een oorlog begonnen. Europa heeft geen enkel belang bij de NAVO-operatie in Afghanistan! De NAVO is tegenwoordig meer dan ooit een politiek instrument van de VS geworden!
Nog 60 jaar NAVO?
Ik denk dat die vraag nogal eenvoudig kan beantwoord worden. Neen, de NAVO is niet meer nodig. Al de NAVO-operaties hebben immers enkel het Amerikaanse belang gediend. Alle operaties zijn dan ook op een fiasco voor Europa uitgelopen. De Balkan problemen zijn niet opgelost. Dankzij de oprichting van Bosnië zijn de onderliggende redenen voor het initiële conflict niet weggenomen, integendeel. Enkel bij een opdeling van Bosnië in een deel voor Kroatië en een deel voor Servië kan het probleem voorgoed opgelost worden. Voorlopig zorgen enkel de tot de tanden bewapende NAVO soldaten voor oppervlakkige rust. Enkel als Kroatië alle Kroaten en Servië al de Serviërs omvat is de basis gelegd voor een langdurige vrede. Voor Kosovo hetzelfde, Kosovo hoort bij Servië! De NAVO heeft het conflict enkel tijdelijk verdoofd maar de oorzaken nooit weggenomen, ze heeft er met een onafhankelijk Kosovo zelfs een nieuw probleem bij gecreëerd. Neen, de NAVO is nefast voor Europa en dient enkel het belang van de VS. Europa moet zich dus losmaken van de NAVO en een eigen Europese legermacht oprichten. Enkel zo kunnen onze belangen gediend worden!
Naar een Europees leger
Het heil van Europa ligt dus in een Europees leger. Toch is ook dit niet zo simpel. Moeten onze nationale legers volledig opgaan in een geünificeerd Europees leger of moet moeten we gaan naar een Europees leger dat bestaat uit een verbond van onze nationale legers? Het eerste is misschien wel het ideale, daar we op veiligheidsgebied grosso modo toch dezelfde belangen hebben. Het Europese leger kan dan bestaan uit nationale regimenten, een beetje zoals het Britse leger nu georganiseerd is. (De Engelsen, Schotten, Welshmen en de Noord-Ieren hebben elk hun eigen regimenten.) Zo moet het mogelijk zijn dat Vlaamse regimenten naast Franse en Duitse regimenten strijden in een Europees leger. Zo wordt nog rekening gehouden met de individuele culturele eigenschappen van elke natie. Dat elk land steeds meer macht gaat overdragen aan Europa, zowel politiek als militair, is trouwens steeds meer een noodzaak aan het worden. Toch als de Europese staten een leidende macht willen blijven in een globaliserende wereld. Europa, dat ook nog eens aan het vergrijzen is, levert met moeite 10% van de wereldbevolking (5) en kan dus enkel overleven door samenwerking! Een geünificeerd Europees leger is dus een noodzaak! De tweede mogelijkheid kan wel als overgangsregeling dienst doen. Het zal immers bergen diplomatisch gehakketak vragen eer landen als Frankrijk en Groot-Brittannië hun militaire soevereiniteit willen opgeven. Daar komt dan ook nog eens een economisch probleem bij. Een Europees leger heeft maar één type gevechtstank nodig. Momenteel zijn er in Europa zes verschillende landen die hun eigen tanks maken. (6) Niemand zal zijn eigen tank opgeven en dus zijn eigen werkgelegenheid. Ook hier ligt de oplossing weer in samenwerking. Een mooi voorbeeld is de Eurofighter. (7) Tevens is deze economische samenwerking in de defensie-industrie nodig in een tijd dat militaire uitrusting onbetaalbaar duur wordt voor kleinere landen als België, Oostenrijk, Denemarken, …Enkel een verenigd Europa zal een leger kunnen betalen gelijkwaardig aan dat van de VS. Doch eer we van een echt Europees leger zoals hier beschreven kunnen spreken zijn we minstens 40 jaar verder. Een overgangsregeling zoals een verbond van nationale legers is dus eerst nodig, maar enkel met doel om later naar een volwaardig Europees leger te evolueren! Enkel zo kan Europa zijn welvaart, verworven vrijheden en verschillende culturen in een onzekere toekomst verdedigen!
Crusader
[Crusader is Commilito en medewerker aan de Nationalistische Vormingscel. De meningen geuit in dit opiniestuk weerspiegelen echter niet noodzakelijk deze van de NSV!]
(1) Dit was dan vooral een geopolitieke zet daar vanuit Turkije de NAVO een voet had in het Midden-Oosten, een directe grens heeft met Rusland (Georgie met zijn olievelden, toen nog een deel van Rusland) en Turkije goed gelegen was om belangrijke zeestraten als de Bosporus en het Suezkanaal te controleren. Een beetje extra mankracht was natuurlijk ook altijd meegenomen.
(2) De angst voor een Sovjetinvasie ging zelfs zo ver dat de Amerikanen weigerden om eigen troepen die in Europa gestationeerd waren over te plaatsen naar Vietnam. In plaats daarvan dreven ze liever de dienstplicht op. Het aantal Amerikaanse soldaten in Europa is dan ook nooit gedaald tijdens de Vietnamoorlog.
(3) De “Bosniërs” werden in hun strijd overigens gesteund door Jihadstrijders uit o.a. Saoedi-Arabië, Pakistan… net als in Afghanistan en Tsjetsjenië.
(4) Bosnië bestaat uit 1:3 moslims (afstammelingen van de Turken en het Osmaanse/Ottomaanse rijk), voor 1:3 uit Kroaten en voor 1:3 uit Serviërs.
(5) Met Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland erbij komen we nog maar aan 1/6 van de wereldbevolking.
(6) UK: Challenger2, Fr: Lecler, Duit: Leopard2, It: Arriete, Pol: PT-91, Zwe: CV90120
(7) Europees gevechtsvliegtuig geproduceerd door de UK, Duitsland, Italië en Spanje. Toch maken ook Frankrijk (Rafael) en Zweden (Grippen) nog steeds eigen gevechtsvliegtuigen.
00:45 Publié dans Actualité | Lien permanent | Commentaires (0) | Tags : otan, atlantisme, géopolitique, bellicisme, occidentalisme, occident, défense | | del.icio.us | | Digg | Facebook
Les commentaires sont fermés.