Geschiedenisles: Nederlandse protestanten kozen in 16e eeuw kant van de islam

Geschiedenisles: Nederlandse protestanten kozen in 16e eeuw kant van de islam

 

Ex: http://xandernieuws.punt.nl

Lutheranen en Calvinisten uit Nederland en Engeland vochten zij aan zij met moslim invasiemacht

De unitaristische koning Sigismund zweert trouw aan sultan Suleiman de Grote. Beiden hadden hun afwijzing van de leer van de Drie-eenheid gemeen.

Op 15 december schreven we -op basis van onderzoek van een Amerikaanse auteur en een prent uit de 19e eeuw- dat Maarten Luther de kerstboom populair zou hebben gemaakt. Een Nederlandse auteur liet mij echter weten dat die afbeelding enkel fantasie was, en dat de kerstboom pas in de 19e eeuw in zwang raakte. Wél historisch verifieerbaar, maar nog minder bekend, is dat Luther het Vaticaan dermate haatte, dat hij een moslimheerser boven de paus verkoos. Dit leidde er mede toe dat protestanten in Holland, Vlaanderen en Engeland de kant kozen van de Ottomaanse Turken, toen deze Europa probeerden te veroveren. In onze tijd lijken veel kerken eenzelfde fatale fout te maken, door te beweren dat Jahweh en Allah één en dezelfde God zouden zijn.

Protestanten staan toch al niet bekend vanwege hun kennis van de historie van hun eigen kerken, noch van de inhoud of zelfs het bestaan van de meeste Bijbelse eindtijdprofetieën. Voor de meesten zal het daarom een schok zijn dat Luther toleranter stond tegenover moslims, dan tegenover katholieken en joden.

Luther schreef weliswaar een traktaat met de titel 'De oorlog tegen de Turk', waarbij hij zich op theologische gronden verzette tegen de islam, en de Duitsers opriep een invasie te weerstaan, maar hij schreef tevens: 'Laat de Turk geloven en leven zoals hij wil, net zoals men het pausdom en andere valse christenen laat leven.' En: 'Een slimme Turk is een betere heerser dan een domme christen.'

Haat tegen paus en joden groter dan afkeer van islam

De 'grote reformator' besefte heel goed dat de islam theologisch onverenigbaar was met het christendom, en ook wat er zou gebeuren als de Turken Europa zouden veroveren. Zijn haat tegen de paus en de joden was echter dermate groot, dat hij zijn volgelingen bewust opriep om desnoods een Turkse (moslim)heerser over zich te accepteren.

Tenslotte had Luther de joden en de paus als de 'antichrist' en 'de geïncarneerde duivel' omschreven, en ging hij zelfs zover dat hij zei dat sommige van zijn Duitse tijdgenoten 'feitelijk de komst en heerschappij van de Turken wilden, omdat ze vonden dat het Duitse volk wild en onbeschaafd was, ja, zelfs half-duivels en half-menselijk' (bron: The Ottoman Empire and early modern Europe, Daniel Goffman, 2002).

Sultan Suleiman en unitariër Sigismund

Suleiman de Grote, destijds de sultan van het Ottomaans Rijk, stuurde een brief aan Luthers volgelingen in Holland en Vlaanderen, waarin hij schreef dat hij zich verwant aan hen voelde, 'omdat ze geen beelden aanbaden, in één God geloofden en tegen de paus en de keizer vochten'. Met de Duitse prinsen die zich achter Luther schaarden wilde hij zelfs een alliantie vormen tegen de keizer en de paus, en beloofde hij bescherming aan de protestanten in Hongarije en Transsylvanië.

Eén van de grootste collaborateurs met Suleiman was een unitariër, John Sigismund Zápolya (koning John of János II), die tijdens zijn heerschappij over Hongarije afhankelijk was van de steun van de sultan, aan wie Sigismunds vader (koning John I) trouw had gezworen. Sigismund was de oprichter van de unitaristische 'kerk' van Transsylvanië, die bij de reformatorische kerken in ongenade was geraakt vanwege het ontkennen van de leer van de Drie-eenheid, die ook door de islam als godslasterlijk wordt afgewezen.

Marokko wilde alliantie met Ottomaans Rijk en Holland

Ongeveer een eeuw later stuurde Marokko een moslimdiplomaat naar Europa, met als doel een alliantie te vormen tussen het protestantse Holland, het Ottomaanse Rijk en de islamitische koninkrijken van Marokko en de Morisco's. Deze diplomaat, Al-Hajari, schreef in 'Het Boek van de Beschermer van de godsdienst tegen de beeldenaanbidders' dat 'hun leraren (Luther en Calvijn) hen (de protestanten) waarschuwden tegen de paus en de aanbidders van beelden; ze vertelden hen tevens de moslims niet te haten, omdat zij het zwaard van God in de wereld tegen de beeldenaanbidders zijn. Daarom kiezen zij de kant van de moslims.'

Vanwege hun gezamenlijke haat tegen de katholieke kerk was het voor de volgelingen van Luther en Calvijn niet moeilijk om de kant van de islamitische invasiemacht te kiezen. Met onder andere zijn halfhartige uitspraken over de islam had Luther hiervoor de basis gelegd. Daarmee hield het echter niet op; Murad III, de opvolger van Suleiman, schreef een brief waarin hij een alliantie met de Lutheranen in Vlaanderen en Spanje voorstelde:

'Wat jullie aandeel betreft: aanbid geen afgoden, jullie hebben de beelden en afbeeldingen en 'klokken' van de kerken verwijderd, en jullie geloof beleden door te verklaren dat God Almachtig één is, en de Heilige Jezus zijn Profeet en Dienaar, en nu met hart en ziel zoeken en verlangen naar het ware geloof. Maar de trouweloze die ze Papa noemen ontkent dat de Schepper Eén is, schrijft goddelijkheid toe aan de Heilige Jezus (vrede zij met hem!), en aanbidt beelden en afbeeldingen die hij met zijn eigen handen heeft gemaakt. Hiermee trekt hij de éénheid van God in twijfel en leidt hij velen dat verkeerde pad op.'

Lutheranen en Calvinisten steunden mosliminvasie Europa

Tijdens de slag van Lepanto in 1571 vochten Lutheranen en Calvinisten uit Holland en Engeland zelfs zij aan zij met de islamitische Ottomanen. Dit verraad kende ruim een eeuw later een vervolg in de cruciale slag om Wenen in 1681. Imre Thokoly, de leider van de protestanten in Hongarije, viel toen samen met de Ottomanen Wenen aan. Het is aan de genade van God en de Poolse koning Johannes Sobieski te danken dat het de moslims niet lukte om na Constantinopel ook Wenen te veroveren. Was dat wel gebeurd, dan was Europa wellicht al eeuwen islamitisch geweest.

De volgelingen van Luther en Calvijn kozen dus vóór de islam, omdat beide partijen het katholicisme als de grootste vijand beschouwden. In de 16e eeuw was het onder Nederlandse protestanten een algemeen gezegde dat zij 'liever een Turk dan een papist (volgeling van de paus)' zouden zijn. Eerder hadden Orthodoxe christenen in Constantinopel een vergelijkbaars credo: 'beter een tulband dan de tiara (kroon van de paus)'. Voor deze houding betaalden zij een bittere prijs, toen hun stad in 1453 door de Ottomaanse Turken werd veroverd, en duizenden van hen werden afgeslacht.

Geen excuus voor collaboratie met islam

Anno 2013/2014 dreigt de geschiedenis zich te herhalen. Opnieuw zoekt de islam met suikerzoete woorden toenadering tot de christelijke kerken, door te beweren dat wij dezelfde god zouden aanbidden, en wij veel met elkaar gemeen zouden hebben.

Johannes de Damascener, die werkte aan het hof van de Kalief van Syrië, noemde in zijn boek 'De Bron van Kennis' de islam echter de 'ketterij van de Hagarenen' (afstammelingen van Hagar, de moeder van Ismaël), Allah 'Baäl' en moslims 'verminkers van God', als tegenwerping tegen de (valse) beschuldiging van moslims dat christenen drie Goden zouden aanbidden.*

Christenen hebben geen enkel excuus voor het collaboreren met de islam. Hiermee hebben zij zelfs de kerk en hun geloof verraden, want juist in veel landen waar moslims de baas zijn wordt een uitroeiingsoorlog tegen christenen gevoerd. En als dat christenen niets zegt, dan zouden ze een korte blik op de islamitische leer moeten werpen, die immers de complete basis van het christelijke geloof -de 'Vader en de Zoon', het sterven van Jezus aan het kruis, de opstanding- ontkent en zich volgens de Bijbel daarmee aan de grootste godslasteringen schuldig maakt.

Samenwerking met islam = eigen doodvonnis tekenen

Honderden jaren geschiedenis laat zien dat iedereen die gaat samenwerken met de islam, uiteindelijk een prooi zal worden en op vaak bloedige wijze het onderspit zal moeten delven. De anti-Israël, antisemitische en pro-islamhouding van veel kerken is in dit opzicht even angstwekkend als veelzeggend. Zo verkettert de Lutheraanse Wereldraad regelmatig de Joodse staat voor het zich verdedigen tegen Palestijnse terroristen. En dat is niet zo vreemd als bedacht wordt dat Luther zelf tijdens het grootste deel van zijn leven een openlijke antisemiet was. (1)

Is dit een pleidooi om dan maar katholiek te worden? Zeker niet, want er is theologisch heel veel mis met de leer van het Vaticaan, dat tenslotte de basis heeft gelegd van de onbijbelse vervangingstheologie die ook door de protestantse kerken wordt geleerd, en die onder andere heeft geleid tot eeuwenlange Jodenvervolgingen en een aanhoudende blindheid voor het grootste deel van de Bijbelse eindtijdprofetieën.

Christenen moeten verschillen opzij zetten

Zoals we gisteren al schreven kan het Vaticaan echter nooit de 'hoer van Babylon' zijn, zoals veel kerken en groepen nog altijd leren. Katholieken belijden net als protestanten en evangelische/pinksterchristenen dezelfde Verlosser. In het licht van de islamitische oorlog tegen het christendom wordt het daarom hoog tijd dat christenen van alle gezindten hun theologische verschillen accepteren en laten voor wat ze zijn, en elkaar vinden in hun belijdenis dat Jezus de Christus is, is opgestaan uit de dood, en de enige Weg is om verzoend te worden met God de Vader. Doen we dat niet, dan zouden wij op termijn wel eens hetzelfde lot als de christenen in Azië en Noord Afrika kunnen ondergaan.

* Om een zijdelingse discussie over de Drie-eenheid te vermijden: noch de katholieken, noch de protestanten, noch de evangelischen zeggen drie Goden te aanbidden, maar één God die zich op drie wijzen manifesteert, namelijk als Vader, als Zoon, en als Heilige Geest - net zoals u zelf één persoon bent die uit drie 'delen' bestaat, namelijk geest, ziel en lichaam, waarbij uw lichaam is onderworpen aan uw geest (en zo de Zoon is onderworpen aan de Vader, zoals de Bijbel schrijft). Wij zijn immers naar Zijn beeld (Genesis 1:27) geschapen.

Xander

(1) Shoebat