Wat maakt een leger onoverwinnelijk?

Wat maakt een leger 'onoverwinnelijk'?

Algemeen wordt aangenomen dat het leger van de Verenigde Staten van Amerika het sterkste leger ter wereld is. De VS is “de” leidende macht inzake de ontwikkeling en toepassing van de nieuwste en modernste bewapening, tactieken en opleiding. Toch slaagt het sterkste leger ter wereld er niet in om een “boeren”-leger als dat van de Taliban in Afghanistan te verslaan. Integendeel zelfs, de Taliban is na al die jaren er enkel nog sterker uit gekomen. Toch beschikt de Taliban naar schatting over gevoelig minder troepen dan de coalitiestrijdkrachten die toch meer dan superieur bewapend zijn. Hoe is het mogelijk dat het meest technologische leger van de wereld hier niet kan zegevieren?

Tussen 1 en 8 december 2008 heeft de Taliban zijn tot nog toe meest succesvolle aanval uitgevoerd op de coalitiestrijdkrachten wat resulteerde in maar liefst 250 vernietigde voertuigen (waaronder 70 humvees). (1) Sinds de verdrijving van de Taliban uit Afghanistan in navolging van 11 september heeft de Taliban nu terug in 72% van het land een permanente aanwezigheid (1). De militaire en politieke leiders van de NAVO breken dan ook hun hoofd over hoe het mogelijk is dat ze in het defensief gedrongen zijn door een leger uitgerust met enkel geweren. In reactie hierop is de NAVO van plan om nog extra troepen (20.000 extra bovenop de 60.000 coalitietroepen reeds aanwezig, plus 70.000 Afghaanse troepen) te sturen. Trainingsprogramma’s zullen worden aangepast aan de tactieken van de Taliban en nog technologischere uitrusting en bewapening zal worden aangekocht. Deze maatregelen zullen allemaal wel helpen maar dit neemt niet weg dat de NAVO hierbij slechts een oppervlakkige analyse van de problemen heeft gemaakt. Een diepere analyse dringt zich op waarom de huidige “Westerse” legers ondanks hun technologische overmacht zo ineffectief zijn.

Sinds de Koreaanse oorlog is het Amerikaanse leger er in effectiviteit steeds op achteruit gegaan ondanks een toenemende technologische superioriteit tegenover haar tegenstanders. Denk daarbij maar aan de Vietnamoorlog met een vijand vergelijkbaar met de huidige Taliban. Dankzij hun militair technologisch overwicht hebben de Amerikanen geen enkele veldslag verloren, maar vreemd genoeg wel de oorlog. Op de Golfoorlog (1991) na waren alle oorlogen van de VS een waar fiasco. (Vietnam, Libanon, Grenada, Somalië, Panama en nu Irak en Afghanistan draaiden allemaal uit op een pijnlijk verlies.) Op één na heeft de VS dus sinds Korea elke oorlog verloren, en dat terwijl het daarvoor ongeslagen was (7). In haar onafhankelijkheidsstrijd wist ze ongelofelijke prestaties neer te zetten tegen een beter uitgerust en getraind Engels leger. Ook in de Mexicaanse oorlogen presteerde ze zeer goed en gaf blijk van uitzonderlijke dapperheid (denk daarbij maar aan de slag om fort Alamo). In Wereldoorlogen Een en Twee deden ze hun job ook behoorlijk. Toch was er na Korea een keerpunt. De oorzaken voor de mislukkingen dienen echter niet binnen het leger zelf gezocht te worden, qua professionaliteit is het er immers in al die tijd enkel op vooruit gegaan. Dus kijken we maar eens binnen de Amerikaanse samenleving zelf.

Maatschappelijke desintegratie

Na de burgerrechtenbetogingen en de moord op M. Luther King kregen de Amerikaanse zwarten de zelfde rechten als de blanke Amerikanen. In het leger had dit tot onmiddellijk gevolg dat voor het eerst blanken en zwarten in dezelfde legereenheden dienden, dit met vele spanningen tot gevolg. Het wederzijdse wantrouwen en minachting zorgde dan ook onmiddellijk voor slecht presteren van alle eenheden in de Vietnamoorlog (2). Dit terwijl een leger gebouwd zou moeten zijn op teamspirit! Deze teamspirit is echter onmogelijk te bereiken bij een groep samengesteld uit verschillende origine, daar het groepsgevoel iets onuitroeibaars is omdat het een natuurlijk onderdeel is van onze oerinstincten. Daar komt nog bij dat de Amerikaanse bevolking steeds meer religieus verscheiden is geworden. Zo spreekt men niet meer van katholiek of protestants maar zijn er een hele reeks afscheuringen van deze plus dan nog eens van de ongelovigen, moslims, boeddhisten en hindoes. Steeds meer kan men spreken van het verdwijnen van eenheid binnen het Amerikaanse volk, we kunnen eigenlijk alleen nog spreken van een verdeeld volk, als men nog überhaupt van een volk kan spreken! Dit heeft natuurlijk een nefast gevolg op de effectiviteit en efficiëntie van gevechtseenheden. Dit is dan ook mijns inziens de primaire reden voor de wanprestaties van “Westerse” legers. Dit geldt trouwens ook voor het nog slechter presterende Afghaanse leger. (Het Afghaanse leger bestaat uit 42% Pashtuns, 27% Tajikies, 9% Uzbeken, 9% Hazaras en 13% anderen.) (1)

Maatschappelijke lafhartigheid


Bovenop deze problemen werden de veteranen bij hun thuiskomst uit Vietnam als misdadigers en uitschot behandeld. Massale anti-oorlogsbetogingen waren er in die tijd, net als nu trouwens, blijk gevend van de lafheid van de Amerikaanse samenleving. Door het toenemende materialisme en individualisme begon men landverraders zoals pacifisten te zien als helden en de ware helden die hun leven waagde aan het front in Vietnam als oorlogsmisdadigers. (2)

Dit met onmiddellijk gevolg het volledige instorten van het moreel van de soldaten aan het front dat al op een laag pitje stond tengevolge van de voornoemde redenen. De hetze die tegenwoordig heerst over het aantal doden in Irak geeft nog maar eens blijk van de weigering om doden te incasseren en dus de lafheid van het Amerikaanse volk (en met uitbreiding ook het Europese). Er zijn tot op vandaag “slechts” 3.000 doden gevallen in Irak. Ter vergelijking: op D-Day vielen er enkel al op Omaha-beach 5.600 Amerikaanse doden in 1 enkele dag! De collectieve lafheid van het Westen heeft te maken met een gebrek aan verbondenheid met het vaderland. De oorzaken hiervan liggen bij het toenemende individualisme ten gevolge van o.a. materialisme, de toenemende religieuze verscheidenheid en ‘diversiteit’. Je kan immers geen hechte volk vormen als je bijna niets meer met elkaar gemeen hebt. En iemand die zich niet thuis voelt in zijn land zal zich ook niet willen inzetten voor zijn land, laat staan het leven ervoor te geven. Dit probleem constateert men maar al te vaak bij de zwarten, Aziaten en latino’s die Amerika als een blanke staat zien (3). Een verdeeld volk dat constant met zichzelf overhoop ligt en geen interesse heeft in het nationale belang kan dan ook nooit een leger in oorlog steunen, laat staan een deftig leger vormen! Uit een zwak en verrot volk kan nooit een sterk leger gevormd worden!

Gebrek aan overtuiging

Er kan nog een derde reden genoemd worden. Tegenwoordig legt men bij de opleiding van soldaten enkel de nadruk op de fysieke opleiding. Men zorgt dat hij conditioneel in orde is, leert hem allerlei tactieken, leert hem omgaan met allerlei hightech wapens, maar men heeft geen aandacht voor de geestelijke opleiding van de soldaten. Toch is dit het belangrijkste aspect bij de opleiding tot de ideale soldaat. Hij mag dan uitgerust zijn met de beste wapens ter wereld en de beste opleiding gevolgd hebben, als hij niet durft aan te vallen ben je er aan voor de moeite. Aan de ontwikkeling van eigenschappen als dapperheid, opofferingsgezindheid, strijdbaarheid, doorzettingsvermogen… doet men tegenwoordig niets. Dat verklaart dan ook het zogezegd nieuwe fenomeen “battle shock” dat men toeschrijft aan het feit dat het moderne slagveld er veel schrikwekkender zou uitzien als deze van vroeger.

Dit is echter een corrupte uitleg om de waarheid te verhullen. Feit is dat de dapperheid van onze “westerse” soldaten er in de recente geschiedenis veel op achteruit gegaan is. Toch is de ontwikkeling van deze eigenschap juist de belangrijkste van alle onderdelen tijdens de opleiding. Het is dit dat het verschil betekende tussen overwinning en verlies in de tijd van de Romeinen en de Grieken. Het verschil in wapens en tactieken waren toen zo klein, dat dapperheid de doorslag gaf in een veldslag. Men deed dan ook alles om de sterkste, zowel mentaal als fysiek, soldaten te kweken. Met dit doel indoctrineerden de Romeinen hun soldaten met een godsdienst, nationalistische gevoelens ten opzichte van Rome en een geloof in de Romeinse democratie (4). En dit op een schaal die vele male intenser was dan bij de andere volkeren in die tijd. Rome gaf zijn soldaten dan ook een eindeloos vertouwen in hun kunnen en een ongekende tijd voor fanatici, waardoor ze superieure soldaten werden en de wereld konden veroverden.

Na de val van de Republiek en de stichting van het Keizerrijk begon men deze zaken te verwaarlozen, met de uiteindelijke ineenstorting van het grootste rijk ooit tot gevolg. Ook in de recente geschiedenis kan men het nut van overtuiging/indoctrinatie terugvinden. Het Derde Rijk zag hier bijvoorbeeld het nut van in (men denke er het eigen van). Het Duitse leger heeft dan ook uitzonderlijk goed gepresteerd. Bewijs hiervan is een vragenlijst gesteld aan meer dan 1.000 militaire specialisten uit zowat alle landen van de wereld met namen zoals o.a. Liddell Hart (Brits tankexpert), generaal Koning (Frans generaal) en de Joodse schrijver Leon Uris. Op een schaal van 100 voor dapperheid haalde het Duitse leger een score van 93 punten, in tegenstelling tot 55 voor de Amerikanen, 62 voor de Britten en 39 voor de Fransen. (5) De zeer politiek geschoolde soldaten van de SS, waaronder ook onze eerbare Oostfronters, behaalden zelfs nog betere resultaten als het al uitstekend presterende reguliere Duitse leger. Doch de sterkste doctrine van alle is de religieuze doctrine zo blijkt. Kijk daar maar eens voor naar de onverschrokken dapperheid van moslimstrijders in hun strijd tegen Israël in Libanon twee jaar geleden, of Palestina, Afghanistan, Irak... Telkens weten ze een verruit superieure tegenstander te verslaan. Meer bewijs voor de waarde van een overtuiging is overbodig lijkt mij!

Besluit

De situatie waarin het Amerikaanse leger zich momenteel bevindt heeft duidelijke parallellen met het Romeinse leger tijdens het verval van het Romeinse rijk. Edward Gibbon (6) ziet oorzaken van het verval van het Romeinse rijk zowel in een maatschappelijk- als militair verval. Het verval van het militaire apparaat had een direct gevolg op het instorten van het Rijk, en dit militair verval was het gevolg van een voorafgaand maatschappelijk verval. Edward Gibbon geeft de volgende oorzaken:

1. Wegens de grote rijkdom in Italië werd de bevolking laf en pacifistisch en dankzij de vergrijzing (ja, zeker geen nieuw fenomeen!) moest het leger zijn toevlucht nemen tot buitenlanders. Deze hadden echter niet dezelfde loyaliteit ten opzichte van Rome als de Romeinen.
2. De opkomst van het christendom was een verzwakking voor het Romeinse leger, daar de homogene godsdienstbeleving wegviel. Polytheïstische soldaten dienden samen met christelijke en werden later onder Constantinus zelfs door hen gecommandeerd.
3. Vreemdelingen werden opgenomen in de Romeinse senaat en militaire topfuncties.
4. De verzwakking van de zo beroemde discipline en de minderde kwaliteit van de legeruitrusting.

Al deze oorzaken vinden we rechtsreeks ook terug in de huidige Amerikaanse en Europese legers. Enkel dankzij onze technologie houden we ons nog recht! Hervorming van het leger tot het ideale onoverwinnelijke leger is echter niet zo simpel daar er een hervorming van de hele samenleving voor nodig is.

Samenvattend kunnen we dus stellen voor de creatie van het ideale leger:

1. Zorg voor een zo homogeen mogelijk leger met soldaten van dezelfde origine en godsdienst. Indien dit niet mogelijk is zoals bijvoorbeeld in Amerika moeten er gesegregeerde eenheden gevormd worden. Dit zal de gevechtswaarde van de afzonderlijke eenheden drastisch verhogen.
2. Zorg voor sterke nationalistische gevoelens onder de bevolking. Enkel uit een volk met een hechte band voor het vaderland kunnen echt goede soldaten gevormd worden.
3. Geef de soldaten een overtuiging. Ideologie en godsdienst zijn verruit de sterkste doctrines maar aangezien de huidige situatie in het “Westen” is een nationalistische politieke indoctrinatie voorlopig het best aangewezen.

Hieruit blijkt nog maar eens dat nationalisme niet zo maar een ideologie is voor het goed van een volk maar een ware noodzaak inzake het zelfbehoud van een volk!

Nationalisme is de enige ware ideologie!


Crusader
Schacht NSV!-Hasselt

[Crusader is Commilito en medewerker aan de Nationalistische Vormingscel. De meningen geuit in dit opiniestuk weerspiegelen echter niet noodzakelijk deze van de NSV!]


(1): weekblad Jane’s Defence weekly (volume 45, 17 dec 2008)
(2): Vietnam: A war lost and won (Nigel Cawthorne)
(3): Clash of civilisations (Samuel Huntington)
(4): Discorsi: gedachten over staat en politiek (Niccolo Machiavelli)
een echte aanrader voor degenen die meer willen weten over de ideale staat , vorming en hervorming van staten
(5): Vlaanderen in uniform: deel 1 (Jan Vincx)
Ook het zeer nationalistisch geïndoctrineerde leger van Japan scoorde zeer goed (nl.86 punten), het communistische Russische leger haalde 83 punten. Communistische indoctrine werkt ook maar is minder sterk als de nationalistische omdat deze laatste meer een beroep doet op gevoelens ten opzichte van het eigen volk die sterker zijn als gevoelens ten opzichte van een volksvreemde ideologie.
(6): Verval en ondergang van het Romeinse Rijk (Edward Gibbon)
is een 18e-eeuwse schrijver, maar nog steeds het standaard werk inzake de ondergang van het Romeinse Rijk
We kunnen nog een ander besluit trekken, nl het verval van Amerika als grootmacht is al een tijdje ingezet, nu teren ze voorlopig nog op werk van voorgaande generaties, maar Amerika zal binnen afzienbare tijd verdwijne als grootmacht.
(7): De Golfoorlog was eigenlijk een speciaal geval. Men vocht op een onbewoond en biljartvlak terrein dat zich perfect leende voor de ontplooiing van het Amerikaanse leger met zijn suprieure vuurkracht. Door het verpletterende overwicht in de lucht en de onmogelijkheid om je te verstoppen in de woestijn was het zeer zwakke leger, zowel in moreel als op gebied van uitrusting, een vogel voor de kat. Dit was ook een bevrijdingsoorlog, men werd dus niet geconfronteerd met een vijandig gezinde bevolking.