Hoe ‘ Laurence of Arabia’ de Islam op de kaart zette

Saudi-Arabië, of hoe ‘ Laurence of Arabia’ de Islam op de kaart zette

Ex: vrijetribune.nl& http://www.alfredvierling.com

In een recente column zet de Iraanse balling Afshin Elian uiteen waar volgens hem de politieke Islam vandaan komt, namelijk uit Iran. Dit gaat echter volledig heen langs de rol die Saudi-Arabië speelde als voedingsbodem voor de radicale Islam. Het overlijden van ‘koning’ Abdullah van het Huis van Saud is een goede aanleiding om eens in de geschiedenis van deze familie te graven. In Engeland werd er namelijk een opmerkelijke hulde gebracht aan Abdullah door de vlag op Westminister halfstok te hangen. Dat brengt ons bij de oorsprong van het huidige Arabische Koninkrijk, te weten Groot-Britannië.

Vanaf 1888 begon Duitsland aan de bouw van de Berlijn-Baghdad spoorweg, waar we eerder reeds over schreven. Deze strategische spoorweg omzeilde het Suez-kanaal en was een uitgelezen kans voor de Turken om hun greep op het Arabische schiereiland te versterken. De spoorlijn had namelijk ook een tak die naar Mekka en Medina ging, de heiligste plaatsen in de Islamitische wereld. De Britten schaduwden om die reden de bouw van de spoorweg al voor de Eerste Wereldoorlog met een spionage-eenheid dat zich voordeed als een archeologie-team. In dat team zat T.E. Lawrence:

Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd Lawrence, die Arabisch sprak, ingezet bij het organiseren van sabotage-acties tegen de bovengenoemde spoorweg. Het doel was om het Arabische schiereiland los te weken van het Ottomaanse Rijk. Om die reden was ook voorzien in een Arabische opstand. Daarvoor werd de meest agressieve en martiale stam uitgekozen, de Sauds. De Sauds waren aanhangers van het Wahabisme, een back-to-basics vorm van Islam, die zeer sober en orthodox was en beter pastte bij de woestijn dan bij het grootstedelijke leven in het Ottomaanse Rijk.

De Arabische opstand slaagde onder leiding van de homosexuele Lawrence en leidde er toe dat Mekka en Medina in handen kwamen van het Huis van Saud, en wel onder Abdoel Aziz Al-Saud (1876-1953). Hiermee kwamen de meest heilige plaatsen van Islam onder de meest militante vorm van Islam. Na de Eerste Wereldoorlog steunde de Britten Abdoel Aziz verder in de uitbreiding van zijn macht over het Arabische schiereiland. De invloed van Abdoel Aziz reikt tot op de dag van vandaag, want tot op heden werd hij opgevolgd door een directe afstammeling. Fahd, Abdullah en de huidige koning Salman zijn zijn zonen.

In 1932 erkende Groot-Britannië het koninkrijk Saudi-Arabië, dat een absolute monarchie was op basis van de Wahabisme en met het prestige van ‘beschermer van de heilige plaatsen’. De vlag liet niets aan de verbeelding over: het was groen, de kleur van de Islam, en bevatte de Islamitische geloofsbelijdenis. Op dat ogenblik was de Islam helemaal geen politieke kracht van betekenis. De Arabische wereld keek naar het machtige Europa en zag het seculiere nationalisme als het middel om het koloniale juk van zich af te werpen. Dit nationalisme vatte post onder Arabische officieren in Egypte, Syrië en Irak, zoals het Turkse nationalisme ook als eerst aansloeg binnen de Turkse strijdkrachten. Islam werd zowel in het Arabische en Turkse nationalisme gezien als een obstakel voor sociale en economische ontwikkeling.

In 1938 gebeurde er iets wat het Saudi-Arabische koninkrijk volledig transformeerde van een economische, sociale en politieke zandbak tot een fabelachtig rijke regionale macht – de vondst van olie. Saudi-Arabië kreeg zodoende de middelen om haar model te exporteren: de wahabitische Islam. Tot de jaren 1970 had het Arabische nationalisme echter de wind in de zeilen. De Saudi’s slaagden er echter in de gunst te verwerven van een nieuwe wereldmacht, de Verenigde Staten.

De Verenigde Staten namen het koninkrijk onder hun hoede vanwege de olie-belangen (Aramco – Arabian American Oil Company). Door deze samenwerking slaagden de Amerikanen er in de petro-dollar te lanceren. In ruil voor bescherming steunde Saudi-Arabië het Amerikaanse plan om alle olie-transacties te verrichten in US Dollars. Saudi-Arabië werd zodoende belangrijker dan het ooit zou zijn geweest zonder olie en de bescherming van Amerika.

Saudi-Arabië slaagde er met de hulp van Amerika in de afgelopen decennia de machtige seculiere Arabische republieken een voor een uit te schakelen. In 1991 werd Irak aangevallen omdat Saudi-Arabië zich bedreigd voelde door de Iraakse invasie van Koeweit. Later volgde de definitieve afrekening met Saddam in 2003, Libië in 2011 en Syrië in 2012. Dit ging ten koste van het Arabische nationalisme en ten gunste van de radicale Islam, die met geld vanuit Saudi-Arabië werd gesteund, ook in West-Europa.

Het is niet Iran die tientallen miljoenen stopt in de bouw van moskeeën en koranscholen in het buiteland. Iran is niet ook het land dat duizenden jihadisten uitspuwt die overal ter wereld dood en verderf zaaien. Saudi-Arabië is het epi-centrum van een radicale vorm van Islam die aanvankelijk gedoemd was in de woestijn te verblijven maar als politieke kracht tot leven werd gewekt door Groot-Britannië en vervolgens de Verenigde Staten.